Kiedyś: Zryw Zielona Góra i Zagłębie Sosnowiec, dziś – LM

Mecz z BATE miał dla wielu z nas olbrzymie znaczenie. Wiadomo, mamy szansę zapisać się w historii polskiego futbolu, ale to nie do końca o to chodzi…

Na pierwszym meczu Piasta byłem po reaktywacji klubu. W zasadzie nie wiele z tego pamiętam, bo miałem 8 lat i byłem bardziej zafascynowany piłkarzami grającymi w Champions League niż polską okręgówką… Pasją do Piasta zaraził mnie mój kolega ze szkoły podstawowej (pozdrawiam Cię, Woszczu 🙂 ). To był sezon 2002/2003. Piast ostatecznie awansował wtedy do II ligi, wygrywając rywalizację m.in. z: Zagłębiem Sosnowiec, Zrywem Zielona Góra, Włókniarzem Kietrz, Odrą Opole czy Promieniem Żary. Jak sami widzicie Piastunki rywalizowały wtedy z piłkarskimi „potęgami” i nikt wtedy za bardzo nie marzył o spotkaniach (a co dopiero o ucieraniu nosa) Legii Warszawa, Lechowi, Wiśle Kraków (która w tamtym sezonie zdobyła „mistrza”) czy Dyskoboli Grodzisk Wielkopolski (tak, tak, to wicemistrz sezonu 2002/03).

Ówczesna pierwsza liga była raczej mało realnym marzeniem. A europejskie puchary? A Liga Mistrzów? To raczej można było traktować w kategorii żartu.

Tak oto mamy 2019 rok. Piast Gliwice – świeżo upieczony Mistrz Polski, zremisował na wyjeździe w pierwszej rundzie eliminacji do Ligi Mistrzów, ze znacznie silniejszym, uznanym na międzynarodowej arenie, rywalem.

10 lipca widziałem moją drużynę wysłuchującą hymn Ligi Mistrzów. Co prawda organizatorzy zrobili to niezgodnie z regulaminem, bo wg. przepisów hymn LM można puszczać przed meczem dopiero w czwartej rundzie eliminacji, ale co tam… Być może za mojego życia to się już więcej nie powtórzy, więc tym bardziej zapamiętam tę chwilę na zawsze.

Co do samego meczu, to lepiej to zobaczyć:

Dla mnie to ciągle sen.